Urang lembur mani réang, paheula-heula nyebutkeun kahayangna.
NextBring atuh kabéh lalaki indit ka leuweung, mawa rupa-rupa pakarang keur moro.
Kumah Di mana kajadianana dongéng di luhur téh? Sekar Jayanti jeung Jayanti Kembang wantuning terusing kusumah, duanana meunang wirasat goréng, yén baris aya nu ngiwat.
NextKabeneran deuih buahna meuhpeuy leubeut.
Bisi gering jadi pikir. Ulah nyebut Bapa deuih, da lain pejabat.
NextAntukna éta lembur téh jadi situ.
Nyi Jambe Larang ngahuleng, bari nyebut-nyebut cinde tuluy manehna neuteup bulan nu keur caang moncorong sarta teu poho oge nyebut-nyebut wulan bulan.
NextGeus kataksir piengkéeunana bakal meunang éra kabobodo, karana nu dikarungan téh tétéla pisan yén beling.
Dukun teu metu, paraji teu matih, Pandita teu mental, Kangjeng Raja angger teu aya totondénna baris kagungan putra. Éta maksud kasatiaan rahayat téh ku Kangjeng Bupati ditampi kalayan dareuda, bakat ku bingah. Ngan nepi ka ayeuna di wewengkon Cisarua, teu kungsi aya tangkal jéngkol nu bisa jadi, lantaran disupata ku Jonggrang Kalapitung.
NextSapangeusi karaton teu sirikna dikerid peuti.
Dina kapaksana ogé, teu weléh sanduk-sanduk ka nu ngageugeuh di dinya.
NextMun ngomong, sorana handaruan tanding gugur.
Ana digulungkeun téh, gulunganana sagedé gulungan kasur. Ngadéngé panggero Jonggrang Kalapitung, teu sirikna sapangeusi lembur tamplok nyalampeurkeun.
NextAri isukna tatangga kabéh daratang ngadeugdeug, yén éta nini-nini meunang bagja boga duit pirang-pirang, asal tina dibobodo, malah kapala distrik sumping ka dinya ngalayad, sarta tuluy dilaporkeun ka nagara jeung ditétélakeun asal purwana.